Lek na niezdecydowanie

Niezdecydowanie jest wrogiem twórczości.
Serio. Możecie uwierzyć mi na słowo.
Jest takim małym, złośliwym chochlikiem. W zamian za Twój czas podsuwa piękne wizje. Tylko co Ci po nich, jak nie potrafisz się zdecydować, którą zrealizować?
Nagle okazuje się, że czas przeznaczony na rękodzieło, straciłaś w krainie marzeń! I wyszło z tego jedno wielkie nic.
Pustka.
Czas dobiegł końca, dziecko naładowało baterię, a Ty jesteś w tym samym miejscu z planami.


Czasami mnogość technik sprzyja niezdecydowaniu. Masz przed sobą materiał, masz chęć i nawet odrobina czasu się znajdzie, tylko nie wiesz, których narzędzi użyć. I wszechstronność zaczyna denerwować. W takich chwilach zastanawiam się, czy skacząc z techniki na technikę nie podcinam sobie skrzydeł. Może lepiej byłoby zgłębić jedną, konkretną. Mieć wąski, ale głęboki zakres wiedzy?

A potem chwytam za druty/szydełko. Chyba nie jestem gotowa na rękodzielniczą monogamię.

Ostatnio utknęłam (o >>TUTAJ<< pisałam o tym). Właściwie nadal się nie zdecydowałam, którą technikę wybrać. Mogłam zrobić już tylko jedno: olać temat i wziąć się do konkretnej pracy. Tak to najczęściej jest - jak się nie można zdecydować między A i B to znaczy, że lepiej poczekać na C. C długo na siebie czekać nie kazało. Sezon się zbliża, stroje przydałoby się odświeżyć (w nadziei, że chociaż w jednym wyjeździe weźmiemy udział). Idealna pora by sobie co nieco utkać.
Chwilę później moje oczy cieszył ten oto widok:

Od razu lepiej.
Tworzy się coś namacalnego, a ja mam czas na snucie marzeń o chuście.
Wilk syty i owca cała.